กลับไปจุดนั้นไม่ได้แล้ว แต่ยังรักเหมือนเดิม

ยังรักเหมือนเดิม แต่กลับไปจุดนั้นไม่ได้แล้ว

ระหว่างที่เรามัวแต่นั่งอาลัยอาวร คิดถึงช่วงเวลาดี ที่มีต่อเขาที่เดินจากไป ลองมาคิดมุมกลับดีกว่าไหม ว่าเขาต่างหากที่พลาด ทิ้งคนที่รักและดีกับเขาหมดใจไป

เราไม่ได้สูญเสียอะไร เขาต่างหากที่เป็นฝ่ายสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ ที่ชีวิตนี้เขาจะต้องจดจำเราไปจนวันตา ย เพราะไม่มีใครจะให้เขามากเท่าเราอีกแล้ว

เราเสียคนที่ไม่รักเรา แต่เขาเสียคนที่รักเขาหมดใจไป ใครคุ้ม?

เราเสียคนที่ไม่มีความรับผิดชอบไป แต่เราเสียคนที่ยอมรับ ความไม่เอาไหนของเขาได้ ใครคุ้ม?

เราเสียคนที่หักหลัง นอกใจเราไป เขาเสียคนที่ซื่อสัตย์ที่ไว้ใจไป ใครคุ้ม?

เราเสียคนที่โลเลหลายใจไป เขาเสียคนรักเดียใจเดียวไป ใครคุ้ม?

เราเสียคนที่ไม่จริงใจกับเราไป เขาเสียคนที่จริงใจและ หวังดีกับเขาหมดใจไป ใครคุ้ม?

เราเสียคนที่ไม่เคยแคร์เราไป เขาเสียคนที่แครเขาไป ใครคุ้ม?

เราเสียคนที่ไม่ห่วงใยเราไป เขาเสียคนที่เป็นห่วงเป็นใยเขาที่สุดไป ใครคุ้ม ?

เราเสียคนที่ไม่สนใจเราไป เขาเสียคนที่สนใจเขายิ่งกว่าตัวเองอย่างเราไป ใครคุ้ม ?

เราเสียคนที่ไม่หวังดีกับเราไป เขาเสียคนที่หวังดีกับเขาเสมอไป ใครคุ้ม ?

นี่ ลองชั่งน้ำหนักด้วยเหตุผลหยิบมือเดียว เรายังมองทะลุแล้วว่า เขาแสนจะไม่คุ้มที่สูญเสียคนดีอย่างเราไป

วันนี้เขายังคิดไม่ได้หรอก แต่สักวันเขาจะคิดได้ แม้จะร้องหาอดีตให้เรากลับไป เราคงทำได้ มองเข า ด้วยจิตที่ปลงและปล่อยวาง