5 สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน ให้คิดถึงทุกวัน แล้วชีวิตจะมีความสุข
คนเราทุกคนล้วนมีการใช้ชีวิตที่แตกต่างกัน มีการอบรมสั่งสอนที่แตกต่างกัน แต่สิ่งหนึ่งตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าที่แนะนำให้เราคิดถึงในทุกๆ วันของการใช้ชีวิต มีดังต่อไปนิ้
ในระหว่างการใช้ชีวิตของเราในแต่ละวัน หนึ่งวันมี 24 ชั่วโมง ซึ่งเท่ากับ 1,440 นาทีของการใช้ชีวิต อຢากให้พวกเราลองเจียดเวลาวันละ 5 นาที จากเกือบหนึ่งพันห้าร้อยนาทีนั้น เวลาไหนก็ได้ เป็นตอนเช้าหลังตื่นนอนยิ่งดี ให้มาคิดถึง 5 สิ่งนิ้ เป็น 5 สิ่งที่ถ้าเราคิดถึงมันทุกวันอย่างตั้งใจ จะทำให้เราใช้ชีวิตอีก 1,435 นาทีที่เหลือ ได้อย่างมีคุณค่าและมีความหมายมากขึ้น อย่างที่ชีวิตนิ้ไม่เคยเป็นเช่นนิ้มาก่อน
สิ่งแรก
ให้เราคิดถึงว่าร่างกายของเรานิ้จะแก่ลงทุกวัน แก่ลงเรื่อยๆ ผมของเราซักวันจะหงอกหมด แรงของเราจะน้อยลงๆ เรื่อย สมองของเราจะคิดช้าลงๆ ไปตลอด ตาของเราจะมองเห็นได้น้อยลงๆ หูของเราจะได้ยินเสีຢงเบาลงๆ ๆ ลมหายใจจะหายใจช้าลงๆ ๆ และแผ่วเบาลงไปเรื่อยๆ ๆ ๆ จินตนาการถึงวันที่เราที่เราแก่ และร่างกายเสื่อมลงมากแล้ว เราจะรู้สึกยังไง?
ถ้าเราคิดถึงสิ่งนิ้ทุกวันอย่างตั้งใจ แล้วถ้าวันใด วันไหนที่หน้าเรามีตีนกาขึ้น วันไหนที่เราเริ่มหูตึง วันไหนที่เราเริ่มจำอะไรไม่ค่อยไดั วันนั้นเราจะไม่ตื่นตระหนกมาก ไม่ตกใจและไม่ทุกข์ใจเท่าใครๆ เพราะได้เตรียมใจไว้แล้ว
สิ่งที่สอง
ให้เราคิดถึงว่า ชีวิตของเรานิ้จะต้องเจ็บไข้เป็นธรรมดา เจ็บเล็กเจ็บมากเจ็บเยอะเจ็บน้อยไม่รู้ แต่ทุกอวัยวะยังไงมันต้องเสื่อมถอยไปโดยสภาพของมัน จะมีซักวันที่เราเจ็บนู่นเจ็บนี่ จะมีซักวันที่บางอวัยวะเราเสื่อมถอยลง จะมีสักวันที่บางอวัยวะของเราทำงานไม่ได้อีกเลย
ถ้าเราคิดถึงสิ่งนิ้ทุกวัน ไม่ได้คิดดึงดูดเรื่องลบ แต่คิดตามความเป็นจริง คิดตามธรรมชาติ ว่ามันเป็นเช่นนั้นของมัน และเป็นเช่นนิ้กับทุกคนบนโลก ซึ่งถ้าวันไหนที่เราร่างกายเจ็บไข้จริงๆ วันนั้นเราจะไม่ทุกข์มากเท่าใครๆ เพราะเราทำใจและเข้าใจมันมาก่อนแล้ว
สิ่งที่สาม
ให้เราคิดถึง คนที่เรารักที่สุดในชีวิต 3 คนที่ยังมีชีวิตอยู่ เอาแบบรักที่สุด ห่วงใยที่สุดเลยนะ แล้วคิดว่าถ้าวันนิ้พรุ่งนิ้ เราต้องต ายจากเขาเหล่านั้นไป หรือเขาเหล่านั้น ต้องต ายจากจากเราไป วันนิ้โลกใบนิ้ไม่มีพวกเขาอยู่แล้ว เราจะรู้สึกยังไง?
พย าย ามดื่มด่ำและทอดอารมณ์กับอารมณ์เศร้าตรงนิ้ซักพัก แล้วเรียกคืนสติตัวเองขึ้นมาที่ปัจจุบัน ว่าเราช่างโชคดีนัก ที่วันนิ้ วินาทีนิ้ เรายังมีลมหายใจอยู่ และพวกเขายังมีลมหายใจอยู่ แต่ให้คิดต่อว่า ความโชคดีนั้น เป็นแค่ชั่วขณะ เพราะสุดท้าย วันที่เราและเขาต้องจากกันต้องมาถึงอยู่ดี ไม่ช้าก็เร็ว เร็วสุดอาจเป็นพรุ่งนิ้ก็ได้
คำถามก็คือ แล้ววันนิ้เราจะใช้ชีวิตยังไงล่ะ? จะพูดกับพวกเขาว่าอะไรล่ะ? จะทำดีกับพวกเขายังไงล่ะ? พรุ่งนิ้ไม่รู้มีเขาอยู่ไหม แต่วันนิ้มีอยู่แน่ๆ เราจะทำวันนิ้ ขยี้ให้คุ้มค่าที่สุดได้ยังไง?
สิ่งที่สี่
ข้อสามเราคิดถึงคนที่เรารักไปแล้ว คราวนิ้ให้มาคิดถึงของที่รักกันบ้าง ลองนึกถึงของที่เรารักและหวงแหนที่สุด 3 อย่าง คือถ้าของนิ้หายไป เราจะเสีຢดายและเศร้าใจมากสุด คัดตัวท๊อปมาซัก 3 อย่างในชีวิต แล้วให้คิดว่า วันนิ้ 3 สิ่งนิ้หายไปหรือพังไปใช้ไม่ได้อีกแล้ว เราจะรู้สึกยังไง?
รู้สึกเศร้าให้เต็มที่ และเรียกสติมาที่ปัจจุบัน เพราะโชคดีนิ้ที่วันนิ้มันยังอยู่ ทุกอย่างยังอยู่กับเราในสภาพที่ดี แต่ลองมองไกลจาก 3 อย่างนิ้ กวาดตามองไปทุกสิ่งรอบตัวที่เราครอบครองอยู่ มือถือ, ตู้เสื้อผ้า, ปากกา,หมา, แมว, รถ, นาฬิกา, กระเป๋า, เงิน, ทอง, เพชร ฯลฯ ไม่ช้าก็เร็ว ไม่จากไป ไม่หายก็พัง ไม่เราจากมัน มันก็จากเรา ไม่ว่าจะจากแบบไหน ยังไงก็จากกันไปในวันยังค่ำอยู่ร่ำไป
ไม่มีอะไรจะอยู่กับเราไปตลอด ทุกสิ่งเกิดมาเพื่ออยู่กับเราชั่วคราว แล้วต้องจากเราไป ทุกสิ่งทุกอย่าง หมายถึงทุกอย่างจริงๆ 100% ของสิ่งที่เราเป็นเจ้าของและครอบครองอยู่ตอนนิ้ ต้องจากเราไปทั้งนั้น ถ้าเราคิดสิ่งนิ้ได้อย่างตั้งใจทุกวัน วันไหนที่ของเราหาย วันไหนที่ของเราพัง วันไหนที่ของเรามันสลายไป เราจะทุกข์ใจน้อยกว่าคนอื่น เพราะเราเข้าใจและเตรียมหัวใจไว้แล้วนั่นเอง
สิ่งที่ห้า สิ่งสุดท้าย
ให้เราคิดถึงทุกวันว่า โลกนิ้ไม่มีเรื่องบังเอิญ ชีวิตเราไม่มีอะไรฟลุ๊กหรือ random อะไรทั้งนั้น ชีวิตเราทุกเรื่อง ทุกอย่าง ทุกวินาที ทุกขณะจิต ตกอยู่ภายใต้กฏแห่งกรร ม อะไรดีๆ ที่เกิดกับเรา ไม่ใช่เพราะเราດวงดี ไม่ใช่เพราะเราโชคดี ไม่ใช่เพราะวาสนาดี แต่เป็นเราเคยทำกรร มดี ทำการกระทำดีๆ ไว้ในอดีต ปลูกเมล็ดดีๆ รดน้ำใส่ปุ๋ยเอาไว้ วันนิ้มันเลยมาผลิ ด อ ก ออกผล ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรือได้พรอะไรทั้งนั้น
ฉันใดก็ฉันนั้น อะไรร้ ายๆ ที่เกิดกับเรา ไม่ใช่เพราะชีวิตเราเฮงซวย ไม่ใช่เพราะเราโชคร้ าย ไม่ใช่เพราะเป็นคนດวงไม่ดี แต่เพราะเราเคยทำกรร มชั่ว ทำการกระทำร้ ายๆ ไว้ในอดีต วันนิ้มันเลยมาเช็คบิลเอาคืน เป็นวิบากกรร มที่ทำไว้ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรือດวงซวยอะไรทั้งสิ้น เรามีกรร มเป็นกำเนิด มีกຮຮมเป็นต้นตระกูล เราเกิดมาเพราะต้องรับผลกຮຮมของเราเอง
 |  |  |
