ถึงร้อนก็ต้องทน

รอคอยด้วยความอดทน

ในบ้านเราเวลานี้ มีคนเดือดร้อนมากมาย หลายล้านคน ได้รับความลำบาก ไม่มีเงินเนื่องจากต้องหยุดทำงาน บางคนโดนเลิกจ้าง ต้องตกงานไม่มีเงินมาใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน แต่ก็ยังมีคนใจบุญมากมายที่ออกมาให้ความช่วยเหลือตามกำลังเท่าที่จะช่วยได้และก็สามารถบรรเทาความเดือดร้อนไปได้บ้าง

และอีกที่หนึ่งที่มีคนใจบุญ ออกมาแจกของกินของใช้ในการดำรงชีพให้แก่คนที่เดือดร้อน นั่นก็คือ ร้านลูกอีสาน ถนนรัษฎานุสรณ์ ม.3 ต.รัษฎา อ.เมือง จ.ภูเก็ต ซึ่งเจ้าของร้านออกมาแจกของให้แก่ชาวบ้าน จนมีชาวบ้านจำนวนมาก มายืนแถวรอรับอาหาร แต่การรอรับอาหารที่นี่ไม่เหมือนที่อื่นชาวบ้านที่มารอคิวรับอาหาร จะถอดรองเท้าวางไว้ โดยคนที่มาก่อนจะวางไว้เป็นคนแรก และจะวางเรียงต่อกันตามลำดับ บางคนถอด 1 ข้าง บางคนถอด 2 ข้าง จนย าวเหยีຍด เมื่อถอดเสร็จก็จะไปยืนรอในที่ร่ม จนถึงเวลาแจกอาหาร ในเวลา17.00 น. ทุกคนที่วางรองเท้าไว้จะกลับเข้ามายืนที่รองเท้าของตัวเองโดยไม่มีการแซงคิวแต่อย่างใด

คนเดือดร้อนท่านหนึ่ง บอกว่า เพราะโควิด ทำให้ต้องหยุดงานมาแล้ว 2 เดือน เดือดร้อนไม่มีเงินดำรงชีพ วันนี้เดินทางมารับอาหารที่ผู้ใจบุญแจก ซึ่งก่อนที่จะมารับอาหารก็จะมีการถอดรองเท้าวางไว้เพื่อเป็นคิวในการรับอาหาร ซึ่งการวางรองเท้าดีกว่าไปยืนรอคิวเพราะแดดร้อนมาก คนแก่และตัวน้อย อาจจะเป็นลมได้ เมื่อถึงเวลาแจกอาหาร ทุกคนก็มายืนรอที่รองเท้า

ส่วนคนไม่ครบ 32 กับ คนสูงอายุ หากเขามารับอาหาร จะแจกอาหารทันทีไม่ต้องรอคิว ส่วนประชาชนทั่วไปผู้รับอาหารจะมารอรับอาหาร แต่ละคนจะมาก่อนเวลาเป็นชั่ วโมง ทำให้เขาเอารองเท้าไปวางไว้เพื่อเป็นคิวในการรับอาหาร จุดนี้จะมีการเว้นระยะห่างในการยืนคนละประมาณ 2 เมตร เพื่อป้องกันตนเอง