นอกจากเ ง าแล้ว ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป

ยามท้อแท้ สิ้นหวัง หดหู่ ไร้เรี่ยวแรง หมดกำลังใจ

มันน่าจะเป็นช่วงเวลาดีที่สุด

ที่เราจะมีใครสักคนเคียงข้าง

แต่ก็มีไม่น้อยที่หลายคนต้องอยู่เพียงลำพัง

ช่วงเวลาสาหัสเช่นนี้

เผชิญมรสุมชีวิตหลาย ตัวคนเดียว

คงจะดีหากมีใครสักคนข้าง

แต่พอเหลียวมองซ้าย-ขวา กลับไม่เหลือใครสักคน

อย่าเ ศ ร้ า เสียใจ หดหู่ สิ้นหวังและทุกข์ทรมานไปเลย

แม้ไม่เหลือใคร ก็ขอให้ระลึกรู้ว่าเรายังมี “สติ” อยู่เป็นเพื่อนร่วมทาง

ที่เราไม่มีอย่างใครเขา…

มีความดีงาม อยู่เป็นเพื่อนคู่ใจ

มีศีลมีธรรม อยู่เป็นกัลยาณมิตรที่ดี

มีเงาตัวเองเดินเป็นเพื่อนร่วมทาง แม้นจะไม่มีใครเคียงข้าง ก็ไม่แปลกสักนิด

เวลาทุกข์ที่สุดให้ใช้ช่วงเวลานี้ หันหน้าพึ่ง “ธรรมะ” เพราะคำสอนของพระพุทธเจ้าคือ “ธรรมะสอนให้เราหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งมวล”

ไม่รู้จะเริ่มยังไงก็เริ่มจาก ทาน-ศีล-ภาวนา สวดมนต์ไหว้พระเพื่อให้ตนเองมีสติอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก

เมื่อใดที่เอาชนะความกลัวจากทุกข์ที่เผชิญอยู่ได้

แล้วเหตุใดถึงจะอยู่กับตัวเองไม่ได้เล่า

แหล่งที่มา : thatlikegood